Λουίς Θερνούδα

Πάμπλο Πικάσο, Το όνειρο, 1932
Λάδι σε καμβά, Ιδιωτική Συλλογή (Victor W. Ganz), Ν. Υόρκη
____________________________________________

Υπήρξα

Φλεγόμενη στήλη, ανοιξιάτικο φεγγάρι.
Χρυσή θάλασσα, τεράστια μάτια.

Έψαξα ό,τι συλλογιζόμουν
σκέφτηκα, σαν το ξημέρωμα σε όνειρο οκνό,
ό,τι ο πόθος ζωγραφίζει στις μέρες της εφηβείας.

Τραγούδησα, ανέβηκα,
υπήρξα φως μια μέρα
συρόμενος στη φλόγα.

Σαν δυνατό φύσημα ανέμου
που διαλύει τη σκιά,
έπεσα στο σκοτάδι,
στον αχόρταγο κόσμο.

Ήμουν.

_______
Εκατονταετηρίδα Λουίς Θερνούδα 2002

μτφρ.: Νατιβιδάδ Γκάλβεθ, Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας

Το λάβαμε από το e-poema