Αυλαία, ασύστατοι! Αιμορραγούν ως και οι πέτρες, σ’ αυτόν τον άνυδρο καιρό! ΑΥΛΑΙΑ (Γ. Μπλάνας, Στασιωτικό 53o)

13/9/08

Χουάν Βιθέντε Πικέρας

Ευλογία

Άντι Γουόρχολ, μαχαίρια (ο αριθμός επιπρόσθετος)


Μακάριοι όσοι μονάχα κλαιν μονάχοι
όσοι μιλούν γλώσσες νεκρές
όσοι πιστεύουν σε θεούς που ακόμη δεν φάνηκαν
και αποκοιμιούνται πάνω στον άτλαντα
(τα χείλη στην Κεϋλάνη η μύτη στην Αγκόλα)
μακάριοι όσοι τρέπονται σε φυγή
όσοι λεν όχι και φεύγουν σφυρίζοντας
οι χαζοί οι άχρηστοι οι άλλοι
όσοι δεν λεν τη γνώμη τους για τίποτε
όσοι πονούν που δεν ξέρουν να ψεύδονται

μακάριοι όσοι αγαπούν και μένουν μόνοι
όσοι δεν έχουν βιασύνη ούτε τόπο
όσοι δεν λένε τίποτα
όσοι φεύγουν χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις


Ποίημα του Χουάν Βιθέντε Πικέρας δημοσιευμένο στο poema από την ενότητα "Ιστορία της δίψας", μτφρ.: Κώστας Βραχνός & Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, 2008.
--------------